Do not stand at my grave and weep

Zomer 2011... De politieke massamoord in Noorwegen eiste in het totaal 84 slachtoffers. Op het eiland Utøya waren honderden jonge mensen verzameld voor een zomerschool van de Arbeiderspartij. Negenenzestig jongeren vonden er de dood. In eigen land kwamen vijf jonge mensen om in het Pukkelpop-festival. Jonge slachtoffers vielen ook bij de protesten in Chili en de onlusten in Libië. In het voorjaar van 2012 was er het dodelijk bus­ongeval in de Sierretunnel, het zuidwesten van Zwitserland, waarbij 22 schoolkinderen het leven lieten. Rudi Tas schreef er een lied over en droeg het op For all young people who died far too soon. Dit lied staat symbool voor iedereen die gestorven is of geleden heeft. Een eerbetoon, een moment om te rouwen en te gedenken, maar ook een lied van hoop... De tekst is van Mary Elizabeth Frye, een Amerikaanse huismoeder, geschreven in 1932. De tekst werd ook gebruikt in een van de Noorse protocollen, om medeleven te betuigen voor het verdriet dat het land trof op 22 juli 2011.