Trio Glorioso - for 2 violins and piano

De Introductie tot Trio Glorioso
Ik heb een nieuw begin voor het derde deel van het Trio Glorioso gecomponeerd, omdat de overgang van het droevige langzame deel naar de overwinningsmuziek van de finale te abrupt is, want waarom zou zomaar plotsklaps [als sneeuw voor de zon...] alle droefheid zijn verdwenen?
Daar is geen aanleiding voor bedacht ik mij later, en dat werkt ook niet logisch, indien men dit werk als een symfonisch geheel zou opvatten zoals een Beethoven- of een Bruckner-symfonie....
Dus er moet eerst nog een Bruckneriaanse strijd volgen waarbij het licht de duisternis overwint vooraleer de overwinningsmuziek van het derde deel ​zijn triomfen kan vieren....

De Introductie tot Trio Glorioso begint dus met een verkorte herhaling van het 1e deel [Trio Appassionato] in de medogenloze fatale noodlotstoonsoort D klein, dan volgt een soort strijdmuziek, in de stijl van de 9e Bruckner, [1e deel, 1e thema, climax], het in D klein naar beneden stortende [zondeval]-noodlotsthema in machtige octaven, zeer dramatisch, en dan de wending naar boven toe, naar het licht met het opstandingsthema [2 stijgende secundes] , en dan uitmondend in de opstandingstoonsoort E dur, en het E dur-akkoord is meteen ook een mooie overgang naar het oorspronkelijke begin van het Trio Glorioso met de kwintenakkoorden.
Zonder onderbreking, attaca, gaat het Intermezzo nu over in het derde deel.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Introduction to Trio Glorioso
I have composed a new beginning for the third part of the Trio Glorioso, because the transition from the sad slow part to the victory music of the finale is too abrupt, because: why should suddenly [like snow in the sun ...] all sadness have been disappeared?
There is no reason for that, I thought later, and that does not make sense either, if one considers this work as a symphonic whole, such as a Beethoven- or a Bruckner-symphony ....
So there must first be a Brucknerian struggle in which the light overcomes the darkness before the victory music of the third movement can celebrate its triumphs ....

The Introduction to Trio Glorioso thus begins with a shortened repetition of the 1st movement [Trio Appassionato] in the harsh, ruthless, fatal key of D minor, followed by a kind of battle music, in the style of the 9th symphony of Bruckner, [1st movement, 1st theme, climax], the in D minor down falling [fall] theme of fate in powerful octaves, very dramatic, and then the turn upwards, towards the light with the resurrection theme [2 rising seconds], and then ending in the ultimate resurrection key E major, and the E major-chord is also a nice transition to the original beginning of the Trio Glorioso with the fifth chord....
Without interruption, attaca, the Intermezzo now goes to the third part.